In 1994 werden tijdens de genocide in Rwanda 1 miljoen mensen vermoord in honderd dagen tijd. Rose Mukankaka zat samen met haar man en kinderen verstopt. Zij overleeft met haar gezin de genocide, maar haar ouders niet. Rose besluit zich na de genocide in te zetten voor weeskinderen. In 1995 richt ze in Butare de stichting Mwana Ukundwa op, wat in het Rwandees “geliefd kind” betekent. Inmiddels runt haar zoon dominee Samuel Byiringiro deze organisatie met vier vestigingen (in Kigali, Butare, Kibuye en Kayonza) waar zo’n 1300 kwetsbare kinderen begeleid worden en bijna net zoveel verzorgers. Wat begon als een opvangcentrum voor weeskinderen na de genocide van 1994 in Rwanda, groeide uit tot een stevige organisatie voor kinderen en verzorgers, die te maken hebben met hiv en kinderen die geen veilig thuis hebben.
Kinderen met hiv, maar ook kinderen met een beperking en kinderen die in een onveilige of zeer armoedige situatie leven. Kinderen worden thuis bezocht, krijgen hulp op school. Verzorgers ontvangen steun met goed voedsel, inkomen en een zorgverzekering. Via sport en spel leren kinderen omgaan met hun ziekte. Want ook als je met hiv besmet bent, ligt er nog een hele toekomst voor je.
