Over de tekst ‘alles bestaat door Hem en voor Hem’ (Kolossenzen 1) waar ik onlangs over preekte, las ik de volgende uitleg:
“God schept alles voortdurend, zoals een zanger een lied zingt of een verteller een verhaal vertelt. Het is niet dat Hij de schepping haar eigen wetmatigheden (plot, melodielijn) ontzegt, maar alles wat wordt gezongen of verteld of geschapen komt voortdurend tot bestaan ‘uit het niets’. Van alle schepselen kunnen daarom twee dingen gezegd worden: zij ontstaan en bestaan via biologische processen, en tegelijk bestaat elk schepsel direct door en voor God – min of meer zoals een verhaal zich ontvouwt vanuit het interne plot, terwijl niettemin elke letter in het verhaal direct beademd wordt door de verteller.”
(dr. Stefan Paas, naar gedachten van kerkvader Athanasius)
“The sky of daytime dies away
and all the earthly things, they stop to play
for we are all breathless without you”
(Nick Cave)
‘Leef niet egocentrisch, maar ecocentrisch’ (dr. Daan van Uhm). Een heldere aanwijzing van waar het probleem ten diepste zit bij de huidige klimaatcrisis: ons egoïsme. De gesuggereerde oplossing is echter wat minder. Misschien moet je als christen liever zeggen: leef theocentrisch (met God als centrum), dat zal ook zeker zijn invloed hebben op hoe je met Gods schepping omgaat. Als de schepping echter de plek inneemt die God toekomt, is dat juist wat de Bijbel afgoderij noemt…
