In de zangdienst van 14 februari citeerde ik een gedicht van ds. A. F. Troost. Dit gedicht kan gezongen worden op de melodie van psalm 42 (Evenals een moede hinde)
God, hoe graag zou ik weer komen
waar uw kerk één lofzang is;
nu nog ver, om van te dromen:
harten boordevol gemis
Ooit was alles zo gewoon:
fluitspel, paaskaars, orgeltoon,
stemmen, stilte, al die mensen.
Kan men zich iets mooiers wensen
God, hoe graag zou ik weer zingen
Juist nu ik niet zingen mag!
Waar, waar zijn nu al die dingen
die ik liefhad, zo graag zag:
bidden, danken in uw huis,
aan uw tafel, rond het kruis,
zwijgen spreken, lachen , huilen
Bij U rusten, bij U schuilen…
God, hoe graag ………..Laat ons weer komen
dit of anders volgend jaar,
laat ons bloeien als de bomen
onze dromen, maak ze waar!
Laat ons weer vol vreugde zien ,
wie weet binnenkort misschien,
wat wij nu zo vurig hopen:
Wagenwijd uw deuren open!