Pinksteren heeft met taal te maken. Als je goed naar vuur kijkt, dan kun je in de vlammen de vorm van een tong herkennen. Een tong kan vurig zijn. Dat kan ook in negatieve zin. Roddeltjes met de tong verspreid kunnen als een lopend vuurtje door het dorp gaan en vernietigend hun werk doen.
Maar we leggen niet de nadruk op het negatieve maar juist op het positieve. Want de tong van mensen kan ook vurig zijn in het verspreiden van goed nieuws. Mensen kunnen zo enthousiast ergens over zijn dat ze niet kunnen ophouden met spreken. Dat is eigenlijk een heel belangrijk kenmerk van Pinksteren. Op Pinksteren zijn mensen zo enthousiast over Pasen, over de opstanding van de dood, dat ze er niet over zwijgen kunnen. Het is ook nogal wat wat met Pasen gevierd wordt: overwinning van het leven op de dood, de dood is overwonnen en heeft niet meer het laatste woord op deze aarde. Een geweldige boodschap. Zou het niet zo moeten zijn dat je er niet over zwijgen kunt, dat je er maar over wilt blijven praten. Iets waar je vol van bent daar stroomt toch de mond van over.
Dat is toch iets geweldigs in deze wereld van aanslagen, van vermissingen, van geweld. Het is toch geweldig dat Pinksteren ons vertelt dat er een Geest over deze wereld waait, een Geest met een hoofdletter, die ons allen wil mee zuigen in deze stroom van dat geweldige perspectief. Laat deze boodschap als een lopend vuurtje door de hele wereld gaan.
En laat onze tong vurig zijn in de positieve zin. Vuur heeft de vorm van een tong en onze tong kan de vorm aannemen van een vuurvlam, een vuurvlam die licht en warmte verspreidt.
Waar dat gebeurt, daar is enthousiasme. Ik ga dat woordje uitleggen. Het is een Grieks woordje. En betekent in. Thous is een vervorming van Theos en betekent God. Enthousiasme = in God zijn.
Tot dat enthousiasme roepen we elkaar op. En wat een enthousiasme treffen we gelukkig nog aan in het kerkelijk leven, allemaal vormen van “in God zijn”. Dat dit vuur aanstekelijk moge werken. Dat we aangevuurd mogen worden. Dat de wind van Pinksteren ons in beweging moge zetten.
Dit enthousiasme doet elkaar verstaan. Het is als op die Pinksterdag in Jeruzalem. Mensen van allerlei volken uit de toenmalig bekende wereld. En ze verstonden elkaar. In de wijze waarop ze de anderen zich hoorden uiten proefden ze het enthousiasme, het “in God zijn”.