Onze hulp is in de Naam van de HERE, die hemel en aarde gemaakt heeft (Ps. 124: 8)
Voor veel mensen bekende woorden. Ze klinken aan het begin van elke kerkdienst. Als bemoediging! Want het leven is niet altijd makkelijk.
De één draagt lichamelijk ongemak mee. Een medisch dossier, soms haast dikker dan de Bijbel. Een ander heeft ‘familie-pijn’. Vanwege ouders, kinderen of kleinkinderen. Broer, zus of zwager. Weer een ander staat voor ingrijpende keuzes. Met opleiding, werk of huis om in te wonen.
Iemand is geschrokken door één of ander dat plotseling zijn leven is binnengestapt. Een ander draagt chronische bezorgdheid mee voor milieu, vluchtelingen of rampgebieden.
Onze hulp is in de Naam van de HERE!
Een enorme bemoediging voor iedereen. Dit woord verzamelt als een vriendelijke, krachtige hand al je onrustige, bezorgde en alle kanten op schietende gedachten en brengt ze in de enige richting die er werkelijk toe doet:
de Naam van de HERE.
IK BEN. IK ZAL ER ZIJN.
Niet in onze bezorgdheid, maar in Zijn Naam is hulp!
In Hem, die hemel en aarde geschapen heeft. Dat is best groot. In Hem, de Schepper van je bestaan. De Schepper van de tijd waarin je leeft. De Schepper van deze dag, dit uur, deze minuut. In Hem, die in alle omstandigheden aanwezig is. Zelfs aan het kruis. In het graf. En verheerlijkt in de nieuwe morgen van de verrijzenis!
In Hém is onze hulp.
Dat scheelt een stuk.
Toch? AT