Leven in isolement. Daar kunnen we ons in tijden van corona wel iets bij voorstellen. Leven onder terreur en wat dat met je kan doen, wordt lastiger. In het noorden van Oeganda leefden mensen in afgelegen dorpen jarenlang onder het schrikbewind van Josef Kony van het Leger van de Heer. Het duurt jaren voordat die angst en trauma’s weg zijn. Mannen vluchtten soms in de drank. Er komt nog steeds huiselijk geweld voor. Vrouwen vinden het lastig om goed voor hun gezin te zorgen. Soms zijn ouders overleden en moeten oma’s voor kleinkinderen zorgen.
Wat kan het dan belangrijk zijn om er niet langer alleen voor te staan. De Mothers’ Union, de vrouwenvereniging van de Orthodoxe Kerk in Oeganda, schiet deze vrouwen te hulp. Vrouwen zoals Sylvia, die voor acht kleinkinderen moet zorgen. Ze kreeg zaden zodat ze nu haar eigen groenten kan verbouwen. Ze leerde over hygiëne, zodat haar kinderen minder last hebben van diarree en malaria. Ze werd lid van een spaargroep. Ook haar relatie met haar man is inmiddels verbeterd.
Vrouwen worden zelfverzekerder, gaan beter voor zichzelf en voor hun gezin zorgen. Ze gaan zich meer inzetten voor hun dorp en kerk. Het lijkt soms een druppel op de gloeiende plaat, maar ik kan u verzekeren dat deze hulp via de kerk aan de basis van groot belang is in afgelegen dorpen in Noord-Oeganda. Iedere vrouw die mede dankzij uw steun haar leven kan verbeteren, geeft dat ook weer door aan anderen, allereerst aan haar eigen kinderen. Zo ontstaat een keten aan verandering in de dorpen waar de Mothers’ Union actief is.