De Almachtige

 We staan aan het begin van een nieuw jaar: 2022.  Voor de tweede keer op rij beginnen we een jaar in een lockdown. Het is voor niemand leuk, maar het is niet anders. 

Ik ben de alfa en de omega, zegt de Here God, die is en die was en die komt, de Almachtige. – Openbaringen1:8 

Hoewel, laatst zei iemand die chronisch ziek is tegen mij:  nu voelen anderen ook iets van allerlei beperkingen die ik elke dag van mijn leven ervaar… Dat geeft te denken. Zou de hele situatie ons diepere solidariteit kunnen leren? Dat vraagt dan wel om een open geest om er zo mee om te gaan. En niet teveel op onze eigen angsten, moeiten of frustraties gericht te zijn. 

Voor zo’n open geest is nodig dat je je gesteund en geborgen mag weten met al je eigen sores en van daaruit dat wat mij meemaken van alle kanten kunt bekijken en durft beleven. Over die geborgenheid zingt Psalm 91 zo machtig: ‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten,  Overnacht in de schaduw van de Almachtige’.  Dat is een goed plekje om te schuilen bij gevaar en versterkt te worden voor de nieuwe dag die zal komen. 

In het begin van de Openbaring treedt God ook als de Almachtige op de voorgrond. Dat is maar goed ook, want in de loop van dat boek worden in de visioenen allerlei machten en krachten gezien, rampen, weeën en beesten, die op aarde huishouden. Wie herkent niet allerlei patronen van onze tijd daarin met de coronapandemie, met oorlogsdreigingen en met een klimaatcrisis? Het zijn situaties of ontwikkelingen die onze levens raken, die vragen geven en bij elkaar opgeteld soms dat twijfelstemmetje voeden: heeft God het allemaal nog wel in de hand? Hoe moeten we dit alles daarmee rijmen dan? 

Nu is de Openbaring beslist niet op rijm geschreven. Dat moet je ook niet gaan proberen. Het is met opzet een heel ongerijmd, weerbarstig boek, een apocalyptisch boek. Om juist in de aanvechting van al die schrille contrasten, felle kleuren en heftige strijd één belijdenis dik te onderstrepen: in alles en ondanks alles, de Almachtige regeert! Laten we ons vertrouwen op Hem ook in dit nieuwe jaar beoefenen. Ik schrijf met opzet ‘beoefen’, want het is een dagelijkse oefening, waar niemand in uitgeleerd is.  We weten niet wat het ons brengen zal in ons persoonlijk leven, in het gemeenteleven, in de samenleving en in het wereldgebeuren.  Er zullen vast weer veel dingen anders gaan dan we hadden gehoopt of gedacht. Zo is bijvoorbeeld maar zeer de vraag of de ingeroosterde avondmaalsbediening van eind januari door kan gaan, gezien de lockdown. Daar moet je niet te licht over denken, want het Lam op de troon van de Almachtige wil ons juist met het gebroken brood van Zijn lichaam en met de wijn van Zijn bloed versterken in het weerbarstige leven. Het is niet niks om dat uit te stellen, laat staan over te slaan. Toch mogen we vertrouwen dat ook weer nieuwe wegen zich zullen openen. Immers, de Almachtige regeert. Hij zal ons ook in dit nieuwe jaar met Zijn zorg omringen, in het klein en in het groot. 

Op gevels van oude huizen zie je nog wel eens de letters ‘AD’ of voluit geschreven ‘Anno Domini.  Zo is het: ook 2022 is een jaar van onze Heer. Een jaar van de Almachtige, die tegelijk het geslachte Lam is dat staat en eeuwig leeft. Daar mogen we moed aan ontlenen om met een open geest het nieuwe jaar in te gaan. 

AT